Soru:
Tanrı neden İblis ve cinlerinin günah işlemesine
izin verdi?
Yanıt: Tanrı hem meleklere, hem de insanlara
bir seçim hakkı sunmayı seçti. Kutsal Kitap,
İblis ve düşmüş meleklerin asiliği konusunda
fazla bilgi vermediği halde, büyük bir olasılıkla
bütün melekler içinde en büyüğü olan İblis
(Hezekiel 28:12-18) kendi kendisinin tanrısı
olmak için gururunda Tanrı’ya karşı asilik
etmeyi seçmişti. İblis (Lusifer) Tanrı’ya
tapınmak ya da itaat etmek istemiyordu,
kendisi Tanrı olmak istiyordu (Yeşaya 14:12-14).
Vahiy 12:4’ün İblis’in asiliğinde onu izlemeyi
seçen meleklerin üçte birinin düşmüş melekler
yani cinler haline geldiğini simgesel bir
şekilde tanımladığı anlaşılmaktadır.
Ancak insanlıktan farklı olarak meleklerin
İblis’i izlemek ya da Tanrı’ya sadık kalmak
konusundaki seçimi sonsuz bir seçimdi. Kutsal
Kitap, düşmüş meleklere tövbe edip bağışlanmaları
için bir fırsat sunmaz. Kutsal Kitap daha
fazla meleğin de günah işlemesinin mümkün
olduğunu da belirtmez. Tanrı’ya sadık kalan
melekler, “seçilmiş melekler” olarak tanımlanmaktadır
(1 Timoteos 5:21). İblis ve düşmüş melekler,
Tanrı’yı bütün yüceliğinde tanıyorlardı.
Onların Tanrı hakkında bildikleri her şeye
karşın asilik etmesi en büyük kötülüktü.
Bunun sonucu olarak, Tanrı İblis’e ve diğer
düşmüş meleklere tövbe etme fırsatı vermez.
Ayrıca Kutsal Kitap, Tanrı onlara tövbe
etme fırsatı verse bile onların tövbe edeceği
hakkında bize hiçbir neden vermez (1 Petrus
5:8). Tanrı, İblis ve meleklere de Adem’le
Havva’ya verdiği Kendisine itaat etmeme
konusundaki seçme hakkının aynısını vermişti.
Melekler özgürce bir karar verebilirlerdi;
Tanrı meleklerin hiçbirini günah işlemeye
zorlamadı ya da teşvik etmedi. İblis ve
düşmüş melekler kendi özgür iradeleriyle
günah işlediler ve bundan ötürü de, ateş
gölünde Tanrı’nın sonsuz gazabına layıktırlar.
Tanrı sonucun ne olacağını bildiği halde
neden meleklere bir seçim hakkı verdi. Tanrı,
meleklerin üçte birinin asilik edeceğini
ve bu yüzden de sonsuz ateşe atılmaya mahkûm
edileceklerini biliyordu. Tanrı ayrıca İblis’in
insanlığı da günah işlemeye ayartarak kendi
asiliğini daha da ileriye götüreceğini biliyordu.
Peki, Tanrı buna neden izin verdi? Kutsal
Kitap bu soruyu açık bir şekilde yanıtlamaz.
Aynı soru hemen hemen her kötü etkinlik
konusunda da sorulabilir. Tanrı bunlara
neden izin verir? Yanıt nihai olarak Tanrı’nın
yarattıkları üzerindeki egemenliğiyle ilgilidir.
Mezmur yazarı bize, “Tanrı'nın yolu kusursuzdur”
der (Mezmur 18:30). Eğer Tanrı’nın yolları
“kusursuz”sa o zaman Tanrı her ne yaparsa
yapsın ve her neye izin verirse versin bunların
da kusursuz olduğuna güvenebiliriz. Öyleyse,
kusursuz Tanrımız’ın kusursuz planı günaha
izin vermekti. Yeşaya 55:8-9 bize, bizim
düşüncelerimiz Tanrı’nın düşünceleri ve
bizim yollarımızın O’nun yolları olmadığını
hatırlatır |